بسم الله الرحمن الرحیم

فروتنی در کمال بزرگی



آنگاه که می‌خواهی بهترین برنامه زندگی را داشته باشی، به قرآن این کتاب زندگی‌ساز  رجوع کن تا راه را گم نکنی. وقتی خداوند در این کتاب زندگی به ما برنامه می‌دهد و راهنما را معرفی می‌کند « لَقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ لِّمَن کَانَ یَرْجُو اللَّهَ وَ الْیَوْمَ الْآخِرَ وَذَکَرَ اللَّهَ کَثِیرًا» اگر اقتدا کنیم به این اسوه حسنه و رسول خدا (ص) را میزان اعمال خود قرار دهیم، به راستی که به خطا نخواهیم رفت. پس بسنجیم که اعمال‌مان چقدر با سنت حسنه او مطابقت دارد. بیاییم با اندکی تفکر در سنت پیامبر سبک زندگی مان را اصلاح و خود را هرچه بیشتر به همراهی با ایشان نزدیک‌تر نماییم.

«پیامبری که با همه عظمت و بزرگی که داشت، لباس خود را وصله مى‏‌زد، کفش خود را مى‏‌دوخت، گوسفندان خود را مى‏‌دوشید، با بردگان غذا مى‏‌خورد، بر زمین مى‏‌نشست، بر درازگوش سوار مى‏‌شد و دیگرى را نیز ترک خود سوار مى‏‌کرد. حیا مانع از آن نمى‏‌شد که شخصا نیازمندی‌هاى خود را از بازار تهیه کند و خود به خانه ببرد. با ثروتمند و فقیر دست مى‏‌داد و دست خود را نمى‏‌کشید تا طرف مقابل دست خود را بکشد. با هر کس روبرو مى‏‌شد از ثروتمند و فقیر و بزرگ و کوچک سلام مى‏‌کرد. چیزى را که به آن دعوت مى‏‌شد کوچک نمى‏‌شمرد، گرچه پست‏‌ترین نوع خرما بود.»*
حالا خوب است بنگریم که این سیره زندگی رسول خدا چقدر به زندگی ما نزدیک است؟ چقدر سعی نموده ایم تا در مسلمانی خویش به مقتدای خود بنگریم؟ اگر او پیشوای ماست پس چه ارتباطی است میان او با این همه اسراف و تجمل‌گرایی های ما در زندگی؟!
*سنن النبی/علامه طباطبایی